تاثیر عصاره روغنی دانه انار و انگور بر ایمنی زایی ویروس غیرفعال شده آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2

آنفلوانزای پرندگان یک بیماری واگیر ویروسی است که در طیف وسیعی از پرندگان اهلی و وحشی، انسان و برخی دیگر از پستانداران دیده می شود. کنترل این بیماری اهمیت زیادی داشته و واکسیناسیون علیه ویروس آنفلوانزای تحت تیپ h9n2 یکی از راه های کنترلی این بیماری است، به همین دلیل چندین نوع واکسن تولید شده و واکسن امولسیون روغنی در طیور برای کنترل آنفلوانزای پرندگان (به ویژه آنفلوانزای پرندگان با بیماری زایی پایین) در حال افزایش است. در این مطالعه، تاثیر عصاره هگزانی دانه انار و انگور در ترکیب با ویروس آنفلوانزای غیر فعال h9n2 بر روی ایمنی پرندگان مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور 100 قطعه جوجه گوشتی یکروزه راس بطور کاملا تصادفی به پنج گروه 20 قطعه ای تقسیم گردید، در سن 14 روزگی پرنده های گروه اول مخلوط عصاره هگزانی دانه انار و ویروس غیرفعال شده h9n2، گروه دوم مخلوط عصاره هگزانی دانه انگور و ویروس غیرفعال h9n2، گروه سوم مخلوط pbs و ویروس غیرفعال h9n2 و گروه چهارم واکسن تجاری آنفلوانزا را دریافت کرد و گروه آخر که هیچ ماده ای دریافت نکرد و به عنوان گروه شاهد در نظر کرفته شد. پس از گذشت سه هفته از زمان واکسیناسیون، گروه شاهد و گروههای موردمطالعه با ویروس زنده آنفلوانزای پرندگان به روش داخل چشمی چالش داده شدند. نمونه خون قبل از واکسیناسیون و در سن 14 روزگی و همچنین در فواصل 1، 2 و 3 هفته پس از واکسیناسیون گرفته شده و عیار آنتی بادی علیه آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2 با روش hi تعیین شد. علائم بالینی قبل و بعد از چالش مورد بررسی قرار گرفت. دو هفته بعد از چالش نیز از جوجه ها خونگیری شد و عیار آنتی بادی آن علیه آنفلوانزای پرندگان تعیین گردید و تیتر آنتی بادی و پاسخ آنامنستیک مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش مشاهده شد که ایمنی زایی واکسن به همراه ادجوانت های روغنی دانه انار و انگور در جوجه ها در حدی نبود که بتواند از بیماری زایی ویروسهای تلقیح شده جلو گیری کرده، ایمنی لازم را بوجود آورده و مانع از پاسخ آنامنستیک شود. از اینرو مخلوط عصاره هگزانی دانه های انگور و یا انار را نمی توان به عنوان یک ادجوانت توصیه نمود، در حالی که واکسن تجاری بخوبی توانست مانع از عفونت و به تبع آن مانع از پاسخ آنامنستیک گردد.